در پايان جنگ جهاني دوم، هر آمريكايي با سن بيش از 40 سال به مدت 25 سال، يعني ميانگين دوره‌ي لازم براي توليد عداوت، مورد تهمت ضدكمونيستي واقع شده بود. كمونيسم‌ستيزي، مستقل از پدر سرمايه‌داري‌اش، حياتي از آن خود به وجود آورد. تعيين‌كنندگان ميانسال خط‌مشي و ديپلمات‌ها در واشينگتن، در دوره‌ي پس از جنگ، ملت‌ها، جنبش‌ها يا افراد را به ديده‌ي كمونيست‌ها و "ضدكمونيست‌ها" مي‌ديدند. آنان هم‌چنان به خط‌مشي كاملا آشناي خويش در خصوص استقرار و يا حمايت از پليدترين جباران جهان نيز پايبند هستند؛ جباراني كه از ظلم و تعدي آن‌ها هر روز در صفحات روزنامه‌ها سخن مي‌رود. مانند كشتارهاي بي‌رحمانه‌ي روش‌مند، شكنجه‌ي پيشرفته، شلاق زدن در ملا عام، شليك سربازان و پليس به اجتماعات و... در اين راستا در كتاب حاضر بيانات مقامات عالي‌رتبه و ميان‌پايه‌ي واشينگتن، خط‌مشي آن‌ها، اوضاع و احوال مجادله‌آميز جهاني و... بيان شده است. هم‌چنين مطالبي درباره‌ي سازمان سياه، روابط خارجي و نظامي ايالات متحده، دخالت حقوق بين‌الملل و... بازگو شده و در ادامه به جنگ‌ها و تجاوزات چين، ايتاليا، يونان، اروپاي شرقي، سوريه، آلباني، فرانسه، ويتنام، عراق، افغانستان، امپراتوري آمريكا و... در حدود سال 1940 تا كنون اشاراتي شده است.